دختر بی همتای ما

دو سال و نیمه شدی دختر نازم و من هنوز باور ندارم 30 ماه از روزی که برای اولین بار چشمان زیبایت را به رویم گشودی گذشته باشد....می ترسم با این عجله ای که زمان برای بزرگ شدنت دارد یک آن چشم باز کنم و نوزاد زیبارویم را در لباس عروس ببنیم !!و ندانم برای این گذر لحظه های ناب کودکیت باید بگریم یا برای رسیدنم به آرزویم که بالنده شدن فرزندم بوده باید بخندم....نمی دانم فقط می خواهم در این لحظه که برای تو می نویسم بدانی تو زیباترین و سخت ترین تجربه زندگی من هستی که مانندش را با هیچکسی در این دنیا نچشیدم ..اینکه هروز با صدای نفسهایت ،خنده هایت و بوسه هایت عشق را روح تازه ای می بخشی و در کنارش برای بزرگ شدنت.. بالغ شدنت هروز باید یک جمله را هزار ...